De Reünie

Posted on by Gea Slange-Wijma

💓De reünie, ik wilde over deze middag een blogje maken💓

Ja een heuse reünie ..nou ja reünie , een mini, maar wel voor mij een MAX! Wat een leuk en mooi weerzien met de meiden, die ik nog kende van de tijd toen ik nog werkte. Ik ben begonnen in ‘t Suyderhuys als bejaardenverzorgster, dat was in 1985. Oh nu ik dit zo schrijf lees ik mijn eigen woorden terug, dat was dus in de vorige Eeuw! Wat een mooie tijd, niet altijd mooi, maar zo anders dan nu. Geen tablet mee naar de cliënt. Nee een pakje shag in mijn zusterjurk en dan wanneer het tijd was voor een bakje koffie, gingen we naar de cliënt die ook rookte en het zo fijn vond dat je even bij hem kwam zitten praten en luisteren, met een sigaretje erbij. Dat kun je, je toch nu niet voorstellen? Ontzettend veel lol gehad en ook weer niet. We hebben het ook gehad over de collega’s die zijn overleden….dat had een enorme impact op ons alle 4.

De goede oude tijd,maar niet altijd…

Inmiddels zijn we alle 4 ouder geworden, maar dat kun je niet zien hoor, misschien wat rimpels erbij. Alle 4 hebben heel wat meegemaakt en zo zijn we alle 4 toch wel iets wijzer geworden. Inmiddels was het al 1 uur later en nog steeds hadden we geen tijd om iets te bestellen, zoveel te bepraten en te weinig tijd.

De lunch en het plekje en de 3 lieve meiden hebben mij goed gedaan. En andersom ook, er komt een voortzetting van onze middag dit is al besproken.

Ik werd thuis gebracht en doe al jaren geen middagdutje meer, de laatste dagen wel, zo vanmiddag ook…. het was de moeite waard! Dankewol 🤎 oud collega’s uit de zorg, wat een enorme respect heb ik voor jullie!

NIEUWE TIETEN HOERA

Posted on by Gea Slange-Wijma

Eindelijk … ik krijg mijn eigen regenboog tieten. Aanleiding was EK voetbal. Mijn vaste coupeuse Marin maakt “ze” al jaren voor mij. Ze doen me niet zeer en zijn een mooie opvulling. Toch een beetje in evenwicht zeg maar.

ps. het gaat redelijk met mij, we hebben over een paar weken vakantie en waar we naar toe kunnen, zien we tegen die tijd wel. Ondertussen zijn er wat dingetjes gaande, niets ernstigs, maar wel om goed over na te denken. “Hulptroepen” (schoonzus in Nieuw Zeeland, lotgenoten en een vriendin) hierbij ingeschakeld.

No Guts No Glory 💜❤️💙💛💚💓🖤🧡🤎🤍

http://www.stichtingngng.nl

Fijne vakantie allemaal

Hoera Het Is Vandaag ❤️🍀 …..Dank je wel lieve Marin Pralin

1 week na de bestraling…

Posted on by Gea Slange-Wijma

Donderdag 17 juni De bestralingsdag. De Dag, waar ik ook tegenop zag. Niet wetende hoe ik zal reageren op deze bestraling en de dexamethason (probeert bijwerkingen zoals vochtophoping in de hersenen tegengaan, maar is een heel raar goedje ook!) Gelukkig was mijn dochter mee naar het UMCG, geen taxi dit keer. Ik kon gewoon de poli binnen lopen. Ik zou vanzelf worden opgeroepen, wat ook gebeurde. Ze leggen nogmaals uit hoe het “ook alweer gaat”(in 2016 heb ik na de hersentumor verwijdering ook 3 bestralingen gehad) Ze zijn erg aardig, gewoon lief. Je moet zo comfortabel mogelijk op de bank liggen (30 minuten mag mijn hoofd níet bewegen) en zij doen er alles aan. En ik, ik wil het liefst zo snel mogelijk beginnen, dan ben ik er vanaf…..maar eenmaal het masker op…. Nee, dat zat te strak, dus masker af en een beetje ruimte er tussen en opnieuw. Ietsje beter, comfortabel Nee. Het moet even, dus doorzetten, muziek meeluisteren en proberen rustig, door de neus te ademhalen… tis gelukt. Ik leef nog.

3 dagen dexamethason geslikt en het ging wel aardig vond ik, ik sliep de nachten redelijk, maar de zaterdag was een rot dag, emoties vlogen op en af, ik werd druk in mijn hoofd, druk bezig willen zijn…poing poing. Gelukkig ook de laatste dexa. Vanaf zondag t/m dinsdag avond heb ik het best even moeilijk gehad, woensdag overdag knapte ik wat op. Een goede vriendin kwam even langs, was fijn.

Donderdag 24 juni, controle telefoontje gehad van de radioloog. De bijwerkingen, die te verwachten waren, druk op hoofd, moeilijk uit de woorden komen, extreme moeheid, heb ik genoemd. Ze verdwijnen langzaam, dat merk ik.

De TDM1 kuur is naar volgende week woensdag 30 juni verplaatst. Vanaf nu, neemt de oncoloog het over. Zij zal ook degene zijn die opnieuw een mriscan kan gaan aanvragen. Voor zover dit nodig is, maar dat zien we dan wel weer.

Mijn doel is om samen met Jan in onze vakantie te gaan vliegen naar een mooi land.

Gisterochtend, lekker in een smûk plekje

Hoe moeilijk het soms kan zijn….Hoe simpel het kan zijn, om te genieten, als je het maar zelf wilt zien ☺️

HOERA HET IS VANDAAG

Dat gaat even niet goed…😞

Posted on by Gea Slange-Wijma

Al sinds vorig jaar september (2020) word ik of eigenlijk mijn nieuwe hersenuitzaaiing om de 3 maand bekeken (dmv een MRI scan ) Helaas gaf de laatste aan dat het vieze dingetje is gegroeid. Binnen 1 week werd alles gepland in het umcg en had ik gisteren de voorbereidingen voor een eenmalige stereotactische bestraling. Verschillende scans en het aanmeten van het masker. Een vermoeide lange “werkdag” maar goed, alles voor het goede doel. De bestraling is donderdag 17 juni.

De TDM-1 kuur moet even worden uitgesteld. Dat maakt niet zo heel veel uit, tenzij de uitslag van de petctscan (deze had ik afgelopen dinsdag ook, totale tjek up ) niet oké is. Maar daar ga ik niet vanuit. Ik voel me verder prima.

Een klavertjevier

Ondertussen gaat het hier bij ons “gewoon” door… het valt niet mee natuurlijk, maar ik wil ervoor gaan! En hou me vast aan het plan van de vakkundige mensen in het umcg.

Ruikt heerlijk!
Mijn tas ligt weer klaar

Welkom

Kijk eens op deze site, wat zij als stichting doen! NO GUTS NO GLORY

Niemand kan toch zonder muziek?

3 op een rij…..

Posted on by Gea Slange-Wijma

Heerlijk was het om de sneeuw te zien en te voelen, vooral als het zonnetje schijnt. Het was echter van korte duur. Een week later is dan ineens de lente, mijn favoriete seizoen. Ik geniet ervan. Maakt mij ook een stuk vrolijker en geeft mij meer energie, denk ik.

Inmiddels heb ik 3 mri-scans gehad van mijn hersenen. Dit om te zien of de nieuwe uitzaaiing is gegroeid. Afgelopen 15 februari werd ik gebeld door de neuroloog, voor de uitslag van nummertje 3 (op dat moment liggend aan de infuus voor mijn 105de tdm-1 kuur) “ op zich ziet het er goed uit, de uitzaaiing is niet gegroeid, maar……. er is een afwijking gezien in de hersenen” Totaal overrompeld dus. En er zal over 3 maanden opnieuw een mriscan gemaakt worden. 4 op een rij 🥴 Deze afwijking zit in de rechterkant van de hersenen. De radioloog en neuroloog twijfelen en daarom nog een extra rondje. Dit nieuws kwam onverwacht en is inmiddels “geland”

Klein wintertje
Voorjaar in huis

Ik hoop dat jullie ook, ondanks de Corona, (die velen van jullie beperkingen opleggen/vrijheid afneemt) ook kunnen genieten van het voorjaar.

Hoera het is Vandaag!

Even naar Lauwersoog voor een gebakken vissie ☺️

10 jaar later….

Posted on by Gea Slange-Wijma

Alweer 10 jaar leef ik met uitgezaaide borstkanker. De een noemt het een wonder. Wat ik ervan vind, gewoon mazzel hebben. Er is ontzettend veel gebeurd, hele mooie dingen, maar ook vreselijke verdrietige dingen. (> ik mis mijn vader 🖤 >ik mis Jet 🖤) De mooie dingen zijn ook de fijne herinneringen. De mooie dingen zijn ook de vriendschappen die bleven en nieuwe die zijn ontstaan.

Aan mijn lieve gezin> Lieve jullie, de afgelopen 10 jaren waren best wel kudt! En dan heb ik het niet eens over de 8 jaren daarvoor (2002-2010) Ik kan eigenlijk alleen maar dankbaar zijn met jullie, want dit is allemaal wel een heel bijzondere situatie waarin wij al zolang zitten.

Dank je wel lieve Jan, mijn man, mijn allerbeste vriend, mijn mantelzorger

Dank je wel Femke, mijn dochter, een volwassen vrouw, wat ben ik trots op jou, kijk eens wat je allemaal gepresteerd hebt

Dank je wel Jochem , mijn zoon, een volwassen man, ook ik ben zo verrekte trots op jou. Kijk eens hoe ver jij al gekomen bent en je streeft nog steeds.

Mijn mama, mijn broers, mijn schoonzussen, mijn vrienden, zonder jullie zou het leven ook veel saaier zijn. Dank jullie wel.

Ps dit is een “dankjewel “ blog (geen afscheidsbrief 😉)

Eindelijk kwam dit boek uit, ook mij verhaal staat erin

Ik wens jullie allemaal een gelukkiger jaar toe

Ik ben er nog…

Posted on by Gea Slange-Wijma

In het jaar 2002 werd bij mij borstkanker geconstateerd, een kwaadaardige tumor in mijn rechter borst. Ik was pas 37 jaar, net verhuisd met mijn man en kinderen (4 en 6)

In 2003 volgden 2 operaties (borstbesparende operatie en daarna nog eenmaal, want de snij randen waren “niet schoon” (tumorcellen waren aanwezig) 35 bestralingen en chemo kuren (infuus) en ja ook werd ik kaal, wenkbrauwen en wimpers vielen uit. Daarna kreeg ik een hormoon behandeling (5 jaar arimidex en tamoxifen, beiden 2 1/2 jaar) Ook deed ik mee (achteraf Russische roulette ) aan de amaros studie, wat inhoudt dat niet alle oksel lymfklieren eruit werden gehaald. Ik had een hormoongevoelige kwaadaardige tumor en dat werd 17 jaar geleden op deze manier behandeld.

In 2010, de kinderen inmiddels pubers (een vreselijke tijd maakten zij mee… dat is niet normaal) werd ik weer ziek, benauwd, behoorlijk benauwd in een paar dagen tijd. De kanker had zich uitgezaaid in mijn hartzakje, de behandeling die dan volgt, vreselijk eng, pijnlijk. Ik kreeg onder plaatselijke verdoving een drain in mijn hartzakje en mocht op de hartbewaking overnachten.

Opnieuw aan de chemo (infuus) opnieuw kaal etc…en ik kreeg daarna herceptin, een onderhoud kuur, 1 x in de 3 weken….voor de rest van mijn leven…..wat niet lang zou kunnen duren? Het bleek aan te slaan, we hebben onze reis geboekt, met ons gezin naar Nieuw Zeeland. Eind 2011 helaas werd ik weer opnieuw zo benauwd…… bijna anderhalf liter vocht haalde de drain uit mijn hartzakje. Het was te mooi om waartoe zijn ook. In 2016 werd er een kwaadaardige tumor uit mijn hersenen gehaald en bestralingen volgden…

2020 is voor iedereen een raar jaar geweest. Dan heb ik het natuurlijk over Corona. Voor mij een pittig jaar, de scootmobiel daar heb ik afscheid van moeten nemen. Dan zit je aan huis gekluisterd. Gelukkig mag ik een aantal kilometers maken met het WMO en gelukkig heb ik lieve mensen om me heen, die er voor me zijn. Er zijn zelfs nieuwe lieve anderen bijgekomen! De kwaliteit van leven is soms ver te zoeken… dat is dan niet anders, tis zoals het is (wilma 💜)

Ook de kanker gaat net als de Corona door…ik ben ongeneeslijk ziek, ik word palliatief behandeld, dat wordt wel eens vergeten. Er is helaas weer een nieuwe hersenuitzaaiing gezien op de mri scan. Gelukkig is het nog klein en wordt er niets aan gedaan. Mijn kuren (tdm1/ bijna 103) gaan gewoon door, mijn hartpompfunctie is goed. Over 3 maanden wordt er opnieuw gekeken naar deze “mee eter” het is gelukkig geen gevaarlijke mandarijn, maar is wel kwaadaardig en een mee eter moet groot genoeg zijn…..🙂 ze gaan dan kijken of bestraling mogelijk is. Maar dat zien we volgend jaar wel weer.

11-05-1995 🥳 25 jaar getrouwd

Hoera weer een verhaaltje

Posted on by Gea Slange-Wijma

Zo..dat was alweer heel lang geleden, tijd voor een nieuw verhaaltje. Het gaat goed met ons, in augustus wonen we alweer 1 jaar in ons “nieuwe” huis. De tuin wordt dit jaar aangepakt. Een mooie veranda wordt door Jan zelf gebouwd.

Samen zijn we in het voorjaar (mei) naar Rhodos geweest. Een prachtig eiland, auto huren en het eiland gaan verkennen.

In april ben ik doorverwezen naar de oncologische revalidatie in Nij Smellinghe. Dit heeft mij heel goed gedaan. Heb nu kunnen accepteren dat ik er niet beter op word (hersenschade ten gevolge van de operatie en bestralingen in 2016) auto rijden en fietsen, zal ik nooit meer kunnen. Maar er zijn gelukkig mogelijkheden als een comfortabele scootmobiel en WMO taxi. En deze 2 die heb ik nu. Dus als je mij ziet rijden en ik zwaai of zie je niet, het ligt niet aan jou hoor. Dan ben ik geconcentreerd aan het rijden. Ik ben hier erg blij mee, dat ik erop uit kan.

Afgelopen maandag heb ik mijn 90ste kuur gehad. De kanker is stabiel. En hoop nog heel lang! Mocht je een keer willen kijken op ons nieuwe stulpje, doe even een belletje.

Ik wens iedereen een hele fijne zomer(-vakantie)

xxx Gea

Oudejaarsblogje

Posted on by Gea Slange-Wijma

We hebben met veel plezier 16 jaar op de Kuiperssingel gewoond. Inmiddels wonen we (sinds augustus) in ons “nieuwe” huis. Jan heeft al veel mooie dingen gemaakt. En ik mag graag de boel afstylen.

Een drukke tijd hebben we gehad dit jaar, er is veel gebeurd. We wonen hier zo fijn! En we gaan heerlijk door…. met waar we aan begonnen zijn en waar we nog aan beginnen moeten.

Met Jan in september op vakantie geweest, er even uit, dat was wel nodig en genoten hebben we! (Kreta>Rethimnon)

Het gaat goed, goed met ons alle 4, goed met mij. Op 7 januari 2019 mag ik weer door de scans en dan 14 januari kuur 85. Hoera het is vandaag!

Fijne feestdagen en een gelukkig 2019!

Wat kan er veel gebeuren in 4 maanden

Posted on by Gea Slange-Wijma

Ik heb al 4 maand niet geschreven, het werd nodig tijd, dacht ik.

Ook Jan heeft allerlei onderzoeken gehad, het ging al een tijd niet goed met hem (sinds augustus 2017) uiteindelijk heeft hij (3 april in umcl) 3 stents gekregen in zijn linker kransslagader, de rechter zit voor 50% dicht, deze zal dmv medicatie open blijven. Hartrevalidatie traject is inmiddels afgelopen en het gaat weer aardig goed met hem.

Met de kinderen gaat het goed, Femke is geslaagd, mbo-3 maatschappelijke zorg is afgerond! Super trots op haar.

Met mezelf gaat het ook goed. Als het goed gaat, dam krijg ik maandag 16 juli mijn 80ste chemo… Jochem stelde een nieuw doel voor> ga gewoon door naar je 100ste! Ik krijg elke kuur om de 5 weken (rekensom: 10,4 kuren per jaar … ) Ik doe mijn best!

Wat voor de meesten (gelukkig!) heel normaal is, dat zijn plannen maken, bijvoorbeeld; “later als we oud zijn gaan we….” In onze situatie durfden we dit niet te zeggen of hardop te zeggen, de toekomst en plannen (volgend jaar willen we op vakantie naar….) En toch doen we eraan mee, nooit gedacht. We hebben (de meesten weten dit al) ons huis verkocht en een ander huis gekocht, het huis van Jan zijn ouders. Ik krijg hier veel energie van, ik voel me goed en ga ervoor, nog heel erg lang.

Fijne zomer allemaal

XXX Gea

In mei zijn Femke en ik samen 1 week in Tenerife geweest. Jan en Jochem zullen later ergens naar toe…

Vince bij zijn grote neef (Jochem) op schoot

Zo leuk oude elpees van mij (1 voordeel van verhuizen) wat een zooi heb ik toch! Grrrrtt